„Postaw się na moim miejscu” – tytuł idealny, bo pokazuje dokładnie to, co ma do przekazania dzieciom autorka. Warto widzieć coś więcej niż czubek własnego nosa.

Kolejna książka wydawnictwa Tako w serii OQO (na dole zostawiam zdjęcie tytułów, jakie jeszcze w niej znajdziecie).

Na blogu Aktywne Czytanie opowiadałam już o kilku np.:

• Idealna chwila >>
• Siedem łóżek malutkiej popielicy >>

Na ich miejscu

Rzecz dzieje się na łące, bohaterami są owady, a my skupiamy się na spacerującym pasikoniku… bo wiosna, tak pięknie, w końcu można odetchnąć.

Pasikonik spotyka pod drodze sąsiadów i znajomych. Każdy z jakimś kłopotem, który jemu samemu wydaje się nie jego sprawą – Masz problem, to trudno.

Nie jestem na twoim miejscu

Nie interesuje go zgubiona przez biedronkę kropka, bo sam nie ma kropek. Ani zaplątane w żyłkę skrzydło pszczoły, bo sam ma skrzydła, ale ich nie używa. Nie obchodzi go kłopot stonogi, która miała do uszycia całą masę butów, bo pasikonik butów nie nosi.

„Nie moja sprawa” – myśli, a nawet mówi za każdym razem i idzie dalej. Nie zadając sobie trudu, żeby spytać, czy ktoś potrzebuje pomocy.

Wieczorem, jak zawsze, pasikonik postanawia pograć na swych ukochanych skrzypcach. Jednak nie może, bo pękły struny! Co ciekawe, złości się, ale nie przychodzi mu do głowy prosić kogoś o pomoc.

Naucz dziecko empatii

Świetnie i na prostym przykładzie pokazano tu, że można przejść obojętnie obok potrzebującego. Można też pomóc, wtedy wszystkim jest raźniej i czujemy się zaopiekowani.

Owady pomogły sobie nawzajem, dzięki temu nikt nie został sam w kłopocie, którego pasikonik nie zauważył, bo „mnie nie dotyczy”. 

Dotyczy czy nie dotyczy?

Ten mały egoista (nazywajmy rzeczy po imieniu) ma jednak wspaniałych przyjaciół, którzy zaniepokojeni ciszą u sąsiada (przecież codziennie koncentruje) postanowili sprawdzić, czy wszystko u niego w porządku. Domyślili się, że skoro taka cisza, to pewnie problem ze strunami. I trafili w dziesiątkę.

I tu być może powinnam powiedzieć, że wszystko dobrze się skończyło, bo oni mu raz-dwa pomogli. Tylko że tak naprawdę to zakończenie wymaga uwagi, bo jest ważne i piękne.

Owady przyniosły pasikonikowi struny zastępcze, takie, jakie miały przy sobie. Biedronka sznurek od prania, na którym suszyła się ta zaginiona kropka. Stonoga sznurówkę, która wydawała się pasikonikowi taka nieważna. Pajęczyca nici, a pszczoła tę żyłkę, w którą miała wplątane skrzydełko.

Cieplej na sercu

Głupio się zrobiło pasikonikowi, jednocześnie ciepło na sercu, a koncert tego wieczoru brzmiał wyjątkowo, a w wygrywanych dźwiękach słychać było: sznurek biedronki, żyłkę pszczoły i wszystkie pozornie nieważne rzeczy. Jak się okazuje, warto być uważnym.

W zasadzie nie mam nic do dodania, bo w tej książce najważniejsza jest opowieść. Niczego nie trzeba dodatkowo tłumaczyć, wystarczy ją przeczytać razem z dziećmi.

Pokazuje, jak być dobrym przyjacielem i tego, że empatii można się nauczyć. Tak, nauczyć.

Postaw się na moim miejscu

Autorka Susanna Isern 
Ilustracje Mylène Rigaudie
Wiek czytelników 3-6 lat
Okładka twarda, kartki miękkie
Liczba stron: 32