„Razem. W stadzie, ławicy i chmarze” to książka graficzki, artystki mieszkającej w Paryżu Joanny Rzezak. Z pięknych ilustracji i ciekawych tekstów dowiemy się, dlaczego zwierzęta często trzymają się razem.

Człowiek też jest zwierzęciem i do tego stadnym. Niezależnie od tego, czy jesteśmy bardziej introwertyczni, czy może bez publiczności trudno nam oddychać, mamy potrzebę bycia razem. Mniejszą, większą, ale konieczną do zaspokojenia choćby od czasu do czasu.

To książka wydana przez Agora dla dzieci pod patronatem Aktywne Czytanie.

Dlaczego jesteśmy razem?

Nawet w pary (często małżeńskie) dobieramy się po to, by łatwiej się żyło. Podobny jest powód zakładania rodzin (niekoniecznie chodzi o więzy krwi), po prostu razem łatwiej dawać sobie w życiu radę.

Z powodu tego „parcia na razem” szukamy wspólnot np. chodzenie do kościoła co niedzielę, ćwiczenia na siłowni (można przecież w domu), wycieczki turystyczne (choć da się na własną rękę). Różne są aktywności i powody, ale gdzieś w tyle prześwieca poczucie, że w pewnych okolicznościach potrzebujemy być w stadzie.

Już nawet nie wspominam o tym, że całe ludzkie stado jest nam potrzebne do wychowania dzieci.

Razem, bo tak bezpieczniej

W przypadku zwierząt nie do końca jest tak komfortowo, że czasem jestem w stadzie, a jak mi się znudzi, to jadę na Mazury i dwa tygodnie odpoczywam. Zwierzęta zbierają się w stada, chmary, haremy czy ławice raczej na stałe. Oczywiście nie wszystkie, ale akurat w tej książce tak.

Zerkamy na 16 gatunków m.in. motyle, ryby, słonie, zebry, żółwie, żmije, pingwiny, wilki czy pawiany.

Wyjątkowe ilustracje

Jestem oczarowana oryginalnymi ilustracjami przygotowanymi przez Joannę Rzezak namalowanymi techniką powtarzanych kształtów (stempli). Robi to ogromne wrażenie, zwłaszcza że przecież oglądamy stada czy chmary, zatem niemal identyczne zwierzęta, a jednak każde jest inne.

Zresztą myślę, że to może być też inspiracja plastyczna do zabaw dla wielu dzieci.

Mają swoje powody

Nie bez powodu też mówi się, że w kupie raźniej. Tak samo uważają niektóre gatunki zwierząt, ale to nie jedyny powód, dla którego łączą się w duże grupy. Dla pingwinów to również kwestia ciepła, dla zebr bezpieczeństwa, a dla dzikich gęsi oszczędzania sił.

Wszystkie pokazane tu zwierzęce skupiska mają swoje powody, by trzymać się razem, choć (jak to w rodzinie) i tu nie zawsze wszyscy są jednomyślni. Na przykład chmary szpaków latających po niebie. Kojarzycie to piękne widowisko, kiedy one tak szybko zmieniają kierunek, choć wciąż są jedną czarną chmurą?

Okazuje się, że w tym zespole nie ma dyrygenta, a ptaki lecą po prostu za tym, któremu akurat strzeli do głowy zmiana kierunku.

Domyślam się, że gdyby przedszkolaki tak chodziły na spacery, daleko by ta gra nie zaszła. A i niezłe zamieszanie na ulicy czy nawet na placu zabaw mogłoby być!

Niby moje to stado

Za to hipopotamy są indywidualistami (żeby nie powiedzieć egoistami) i owszem, żyją w stadzie, ale swój interes zawsze postawią na pierwszym miejscu. To mi trochę przypomina „życzliwość” niektórych ludzi (taką narodową solidarność na pokaz). Nooo w kupie owszem spoko, pogadamy, pijemy, ale jak coś złego się dzieje, to na mnie nie liczcie. Pilnuję swoich zabawek.

W tekście jest całkiem sporo informacji: o zwierzętach, powodach bycia razem, ale też różnych stadnych zachowaniach. Na przykład pawiany wędrują w odpowiednim szyku, nie ma tak, że ktoś sobie przyspieszy albo odbije od reszty, chce mu się szybciej iść. Nie ma takiej możliwości. Każdy zna swoje miejsce. I choć te harcujące małpy kompletnie nie kojarzą mi się z wojskową musztrą, to jednak coś w tym jest.

Razem jak zwierzęta

Na końcu znajdziemy słowniczek z nazwami poszczególnych skupisk i trudniejszymi słowami. A ważne „razem” typu: chmara, skupisko, wataha itp. są w tekście wyróżnione, żeby łatwiej zapamiętać.

Oprócz poznawania wszystkich ciekawostek, ja się po prostu świetnie bawię, odnajdując w tych zwierzętach ludzkie zachowania i odwrotnie. Żeby była jasność, to nie zwierzaki od ludzi skopiowały stadne nawyki, raczej odwrotnie. I to na bardzo dużą skalę, bo na przykład zebry tworzą haremy, gdzie w stadach dominują samice. Znane z ludzkich konfiguracji rodzinach? No raczej.

Nie uciekniemy od konkluzji, że człowiek z całą swoją nowoczesnością i cywilizacją jest po prostu zwierzęciem podążającym za instynktami. I oprócz podstawowych potrzeb fizjologicznych, poczucie przynależności jest dla nas jednym z ważniejszych elementów budowania życia. Zwierzęta po prostu pokazują nam, jak to może wyglądać w zależności od potrzeb i możliwości.

Razem. W stadzie, ławicy i chmarze

Autorka i ilustratorka Joanna Rzezak
Wydawnictwo Agora dla dzieci
Wiek czytelników 4-8 lat.

Swoją opinię o książce mogłam wyrazić dzięki współpracy z wydawnictwem i przemyślanej decyzji, że chcę się nią z Wami podzielić. Zostawiam link afiliacyjny do Ceneo i tabelkę z cenami w różnych księgarniach na BuyBox. Mam nadzieję, że skorzystacie. 

Dołącz do grupy Aktywne Czytanie – książki dla dzieci na FB