Co pierwsze przychodzi Wam do głowy, jak myślicie o szkole dla szpiegów? Założę się, że sporo osób skojarzy to z Jamesem Bondem i tajnymi akcjami CIA lub FBI.
Nie dziwię się, że takie są pierwsze skojarzenia, bo tajny Agent 007 wbił się w wyobraźnię i kulturę na dobre. Benjamin, 12-letni uczeń z uzdolnieniami matematycznymi, też miał podobne wyobrażenie o szkole szpiegów. Jakież było jego zdziwienie, gdy okazało się, że filmowe szpiegostwo różni się znacznie od rzeczywistości.
Szkoła szpiegów i zagadka
Z wielką radością Aktywne Czytanie objęło patronatem serię detektywistyczną dla czytelników w wieku 9-15 lat wydaną przez Agora dla dzieci. Uwielbiam zagadki kryminalne, szpiegowanie, domyślnie się i kombinowanie w książkach.
Tu sprawy postawione są od początku na ostrzu noża, Benjamin potrzebuje całego swojego sprytu oraz pomocy przyjaciół, żeby ujść z życiem po dostaniu się do najprawdziwszej Szkoły Szpiegów.
Prawdziwa szkoła szpiegów
O tym, że wyobrażenie filmowe różni się od rzeczywistości, chłopak przekonuje się niemal natychmiast. Książka zaczyna się od poinformowania Benjamina (oczywiście przez tajnego agenta), że został przyjęty do elitarnej szkoły.
Ze zdziwieniem dowiaduje się, że służby specjalne mają oczy i uszy wszędzie. Nawet w zwykłych szkołach, gdzie dodają do klasówek pytania sprawdzające umiejętności potencjalnych kandydatów. Także Wy też miejcie to na względzie. 😉
Wspomniałam o rzeczywistości, bo też bardzo „bondowska” jest sytuacja, w której obcy facet przychodzi po dziecko, zabiera do szkoły z internatem, a całą sprawę załatwia jeden list. Rodzice dostają zgrabne kłamstwo, stara szkoła też i zaczyna się akcja.
Naciąganie rzeczywistości nie ma jednak związku z czarami. To nie jest to Harry Potter, choć nie mam wątpliwości, że już teraz każdy wątek listu i szkoły z internatem jest w jakiś sposób kojarzony z HP. W książce zresztą pada aluzja do Hogwartu.
Szkoła daje w kość
Już na miejscu Benjamina czeka masa niekoniecznie miłych zaskoczeń. Jak sobie wyobrażamy szkołę szpiegów, to właśnie przez Jamesa Bonda pewnie widzimy super sprzęt, niezwykłe pojazdy, rewelacyjnie wyposażone klasy i genialnych nauczycieli.
No cóż… nic z tych rzeczy nie znalazł Benjamin w nowej szkole. Można śmiało powiedzieć, że wręcz przeciwnie. Nudnawe lekcje, szaro-bura placówka, okropne jedzenie, klitka zamiast wygodnego pokoju i raczej nieprzyjemni koledzy.
To znaczy nie wszyscy, ale Bejnajmin od razu wpada w kłopoty, bo podobnie jak w HP, tu też są czarne uczniowskie charaktery, rzucające mu kłody pod nogi.
Od pierwszego dnia tych kłód jest cała masa, bo Benjamin zostaje brutalnie zaatakowany, jego życie wisi na włosku, ale daje sobie radę i uchodzi cało. To znaczy, niekoniecznie sam daje sobie radę. Cały czas piecze nad żółtodziobem sprawuje szpieżka, dziewczyna z rodziny o szpiegowskich tradycjach. Właśnie ona jest postacią niemal żywcem wyciągniętą z filmów o Bondzie.
Potrafi wszystko – od wspinaczki, przez włamania do baz dany, po sprawne operowanie bronia. A wszystko z gracją, bez zadyszki czy choćby jednej kropli potu na czole.
Ciągle jednak coś nie gra w tej szkole szpiegów. Jest świetny z matmy, ale żeby zaraz geniusz od szyfrowania? Taka fama o nim poszła w świat i była powodem ataku.
Szkoła ma swoje plusy
Nauczyciele kombinują, nie udzielają jasnych odpowiedzi, wszystko jest tajne przez poufne, ale za bardzo jak dla chłopaka, który zaczyna szpiegowską przygodę i śmiało można powiedzieć, że niewiele jeszcze kuma z tego, co dzieje się dookoła. Do tego stopnia, że Benjamin ma dosyć i chce zrezygnować z nauki w tym przedziwnym miejscu.
Tu jednak akcja zaczyna się komplikować, są podejrzenia, że w szkole jest kret. Znowu ONA wkraca do działania. Z impetem, własnym planem, pewną tezą i… no cóż, nastolatkowym urokiem, na który Benjamin nie zostaje obojętny. Szpieg nie szpieg, a serce nie sługa, dlatego postanawia zostać jeszcze trochę i sprawdzić, co się wydarzy.
Szkoła życia i szpiegowania
Przez pierwszych kilka tygodni pobytu nowego ucznia w szkole, klaruje się całkiem zagmatwana intryga. Głównie związana z tym nieszczęsnym szyfrowaniem, dziwnymi relacjami rodzinnymi, niedopowiedzeniami zarówno między nauczycielami i uczniami oraz organizacją o nazwie Pająk.
Myślę, że od książki nie oderwą się dzieci lubiące zagadki kryminalne i detektywistyczne. Obecnie jest na rynku cała masa takich propozycji. I świetnie, bo to dobry pomysł na wciągnięcie do świata książkowego i jakaś szansa na konkurencję dla gier.
Zabawne ilustracje „na agenta”
Cieszę się, że to książka z odrobiną ilustracji (niezbyt wiele) i to też stylizowanymi na Agenta 007, czyli płaszcze typowe dla szpiegów, pojawiają się smokingi, ciemne okulary, wiadomo.
Jednak całość jest bardzo współczesna, bo wszystko dzieje się tu i teraz. Czytelnicy bez trudu odnajdą się w szkolnych realiach i intrygach między uczniami. Niby jasno nakreślono, kto jest czarnym charakterem, klasowym kujonem, szkolną piękności itd. Jednak nie wszystkie te postacie są czarno-białe, łącznie z nauczycielami. W tej Szkole Szpiegów nie można tak po prostu ufać każdemu. Rozwikłanie komu można, jest największą zagadką.
Szkoła Szpiegów na wakacjach. Tom II
Autor Stuart Gibbs
Wydawnictwo AGORA dla dzieci
Książka dla dzieci w wieku 9-15 lat.
Obserwuj Aktywne Czytanie, nie przegapisz żadnych wieści o nowościach, rabatach i niespodziankach.