„Dżungla snów” z Wydawnictwa ToTamto to wyjątkowa książka, z pięknymi ilustracjami i spokojnymi opowieściami pod patronatem bloga Aktywne Czytanie. 

Główni bohaterowie „Dżungli snów”, czyli Leniwiec, Papuga, Tapir, Wyjec, Mrówka i Jaguar, to zwierzęce dzieci, którym mali czytelnicy słuchając opowieści czytanych przez dużych czytelników, pomagają zasnąć. 

Jasne, że w tym pomaganiu chodzi przede wszystkim o wyciszenie dzieci. Sprawienie żeby uspokoiły oddech, myślały o przyjemnych rzeczach, słuchały spokojnego głosu bliskiej osoby, aż w końcu zasnęły. 

Spokój przed snem

Na początku książki znajdziemy instrukcję, jak czytać, żeby te opowieści przyniosły zamierzony skutek. Ważne jest, by dochodząc do wielokropka, robić dłuższą pauzę. Nie należy spieszyć się do końca opowieści. Trzeba dać dzieciom szansę, aby poczuły, że jest naprawdę spokojnie. Dzień ma się ku końcowi, zapadła noc, a my się nigdzie nie spieszymy. Warto też zwrócić uwagę na ton głosu i na to, by nie czytać zbyt głośno. 

W tekście są też informacje dla rodziców, kiedy okryć dziecko kołdrą czy poprosić, by sobie coś wyobraziło, kiedy dać dłuższą chwilę na zrobienie czegoś lub pomyślenie o czymś. Na końcu książki znajdziemy również kilkanaście porad dla rodziców, jak pomóc dziecku zasypiać w spokoju, wyciszyć się.

Warto poczuć poduszkę

W tych historiach, jak pewnie się domyślacie, nie będzie żadnych wybuchów emocji, nie będzie niesamowitych przygód, będzie za to dużo wyobrażania sobie różnych rzeczy. Mamy tu opisy zachęcające dziecko do konkretnych czynności.

Może ono na przykład poczuć, jak głowa leży na poduszce, jak łóżko i materac podpierają ciało. Może poczuć bezpieczeństwo, spokój i przyjemność wynikającą ze słuchania opowieści. Dzieci oczywiście mogą wybierać, w jakiej pozycji chcą słuchać, czy potrzebują mieć otwarte czy może zamknięte oczy. 

W tekście jest dużo nawiązań do wody, szumu, gwiazd, spokoju nocy. Jeśli wydaje wam się, że to trochę jak hipnoza, nie jesteście dalecy od prawdy. Wiem że niektórych może stresować samo słowo „hipnoza”, jednak w odniesieniu do  „Dżungli snów” definiujemy ją jako stan skupienia uwagi, w którym ciało odpoczywa, a mózgowi łatwiej jest przetwarzać różne informacje. 

Hipnotyzujące historie

Opowieści z „Dżungli snów” zawierają oparte na różnych technikach ćwiczenia, które mogą pomóc dziecku wyciszyć  się i zasnąć. Korzystanie z tej książki to również dobry sposób na nauczenie dzieci wieczornego rytmu. Wielu maluchów bardzo lubi, gdy codziennie wszystko toczy się podobnie. To buduje poczucie bezpieczeństwa, a potrzeba ta jest tym większa, im młodsze dziecko. 

W tych opowieściach znajdziemy sporo powtórzeń. One również tworzą ten budujący poczucie bezpieczeństwa rytm.  Historie zaczynają się w bardzo podobny sposób, wprowadzeniem do wieczornego świata dżungli, z różnymi dźwiękami i kojącym mrokiem. 

Charaktery w dżungli

Zwierzęta mają różne charaktery a zatem też różne problemy.

Papuga Petra nie może przestać mówić, choć wie że powinna już spać. W tym przypadku dzieci uczą Petrę zabawy w milczenie.

Tapira Tymona wieczorem boli brzuch, dlatego nie może zasnąć. Z historii dowiemy się, że ten ból brzucha wynika z łakomstwa, niedokładnego gryzienia i wieczornego najadania się słodyczami. Korzystając z opowieści i wyobraźni pomagamy Tymonowi uspokoić brzuszek. 

Z kolei Mrówka Marianna odrobinę boi się ciemności, zwłaszcza że dżungla w nocy pełna jest najróżniejszych dźwięków, które nie wiadomo skąd pochodzą. Jeśli macie w domu maluchy, które podobnie jak Mrówka boją się ciemności, ta historia jest dla was. 

Jaguar Jacek próbuje zasnąć, ale nie może, bo bolą go rosnące kości. W tej historii dzieci, używając wyobraźni, próbują zdobyć magiczną roślinę, która zawsze pomaga.

Ciekawa jestem, którego z bohaterów macie w swoim domu? Leniwca, mrówkę czy jaguara? 

Dżungla snów

Autorka Anna Knakkergaard
Ilustracje Julie Dam
Wydawnictwo ToTamto
Wiek czytelników: 3-6 lat
Okładka twarda, kartki miękkie.
Zdjęcia bez filtrów.