Ucieczka na Górę Marzeń RECENZJA książki dla dzieci 6-10 lat

Ucieczka na Górę Marzeń. Autor Rafał Witek. Ilustracje Katarzyna Piątek-Arendt. Wydawnictwo Literatura. Patronat Aktywne Czytanie.

To pytanie jest osobiste, ale i tak je zadam. Czy kiedyś czułaś się zmęczona życiem, do tego stopnia, że jedyne, o czym marzyłaś, to ucieczka? Ucieczka od pracy, która nigdy się nie kończy, od domowych napięć i codziennej rutyny, która powoli wysysa energię? Właśnie w takim punkcie znajduje się rodzina, którą poznajemy w najnowszej książce Rafała Witka.

To opowieść, która zaczyna się od marzenia o luksusowym hotelu z jacuzzi i basenem, a kończy w ośnieżonym lesie. Pokazuje, że czasem największe skarby znajdujemy tam, gdzie najmniej się ich spodziewamy.

Gdy marzenia zderzają się z rzeczywistością

Poznajemy czteroosobową rodzinę, która jest właśnie „u progu wytrzymałości”. Tata, przytłoczony pracą przy projektowaniu kuchni, ogłasza, że jest „zmęczony życiem”.

Mama pracuje zdalnie i czuje się równie wyczerpana. Jest w domu, ale tak jakby jej nie było. Napięta atmosfera w małym mieszkaniu staje się nie do zniesienia, zwłaszcza dla nastoletniej Olki, która widzi, jak rodzice coraz częściej się kłócą.

Ratunkiem ma być spontaniczny, weekendowy wyjazd do luksusowego hotelu „Góra Marzeń”. Wyszukali go online w niewiarygodnie okazyjnej cenie. Każdy ma już gotowy scenariusz idealnego odpoczynku. Tata marzy o jacuzzi, mama o leżaku z książką, Olka o nurkowaniu w basenie, a mały Oliwier o nauce jazdy na nartach. Rezerwacja opłacona, więc kryzys rodzinny wydaje się zażegnany.

Co może pójść nie tak?

Góra Marzeń okazuje się jednym wielkim oszustwem. Nie ma hotelu, nie ma basenu, a rodzina zostaje sama w zimowym lesie, po zmroku, z rozładowanym telefonem i bez zasięgu.

Siłą tej powieści są bohaterowie, tacy autentyczni, pełni wad, ale i ukrytych talentów, które ujawniają się dopiero w obliczu kryzysu. I właśnie o nich chcę więcej opowiedzieć, bo pewnie niektórzy odnajdą w tych postaciach siebie, bliskich.

Olka to główna narratorka, jest inteligentna i spostrzegawcza. Czuje się jednak „bez zainteresowań” w świecie, gdzie jej rówieśnicy wciąż się ścigają i kolekcjonują dyplomy. Jej wewnętrzne monologi są pełne trafnych obserwacji na temat rodziny, przyjaźni i dorastania. To ona potem wykorzystuje umiejętności nabyte na kursie pierwszej pomocy.

Oliwier to młodszy brat, pozornie irytujący „bombelek”. Szybko jednak okazuje się, że jest kimś znacznie więcej. To on odważnie staje w obronie saren, a jego niezwykła więź z naturą i spostrzegawczość (słyszy uratowaną sówkę) prowadzą rodzinę do starego szałasu w lesie.

Rodzinny zakręt

Tata zmęczony korporacyjną rutyną, w lesie odzyskuje wigor. Gdy musi rozpalić ognisko, by uratować rodzinę przed zamarznięciem, przypomina sobie dawne umiejętności, a w jego oczach znów pojawia się blask.

Mama to uosobienie przezorności i opanowania. To jej zapalniczka, „zawsze noszona w kieszeni” i ukryte na dnie plecaka kanapki ratują sytuację. Jej cicha siła i opiekuńczość spajają rodzinę w najtrudniejszych chwilach.

Przygoda zmienia wszystko

„Ucieczka na Górę Marzeń” to nie tylko opowieść o przetrwaniu, bo dla mnie to przede wszystkim historia o odbudowie więzi i odkrywaniu siebie na nowo.

Rodzina, zmuszona do współpracy, zaczyna dostrzegać w sobie nawzajem to, co umknęło im w codziennym pędzie. Trudna noc w szałasie, ogrzewanie się ciepłem ogniska i wizyta niespodziewanego gościa (sarny), zbliża ich do siebie bardziej niż jakikolwiek pięciogwiazdkowy hotel.

Rafał Witek z lekkością i humorem prowadzi nas przez serię wyzwań. Od komicznej konfrontacji z nastolatkami pod supermarketem, po dramatyczny wypadek na autostradzie. Każde z tych wydarzeń jest cegiełką budującą nową, silniejszą rodzinę.

Ta książka pokazuje, że prawdziwa przygoda zaczyna się tam, gdzie kończą się plany, a największym luksusem jest po prostu bycie razem.

To co, czytamy?