„Feluś i Gucio poznają emocje” to książka pod patronatem bloga Aktywne Czytanie. Kartonowa, prosta, skierowana do dzieci w wieku 2-5 lat. To właśnie wiek, kiedy o emocjach warto rozmawiać jak najwięcej, bo to, co dzieje się w głowie maluchów, często jest dla nich samych powodem do zdziwienia.
Feluś jest chłopcem w wieku przedszkolnym, a Gucio to jego pluszowy miś, najlepszy przyjaciel. Znamy tę dwójkę z poprzednich tytułów:
To książki bardzo często polecane przez rodziców w grupie Aktywne Czytanie – książki dla dzieci. Mam nadzieję, że ta część również skarnie serca dzieci i dorosłych.
Poradnik dla rodziców
Bardzo podoba mi się pomysł, by na samym początku książki zostawić informacje dla dorosłych, bo warto wiedzieć, jak zabrać się za wspólne czytanie o tak delikatnej materii, jaką są dziecięce emocje. Kilka prostych wskazówek to wielkie ułatwienie.
Feluś opowiada o emocjach
Drugim rewelacyjnym pomysłem, z którym chyba nie spotkałam się jeszcze przy książkach o emocjach, jest rozpatrywanie ich wszystkimi zmysłami. Dlatego przy każdej scence i krótkim opisie, jest też – z pozoru dziwne – pukanie np. Jaką pora roku jest tęsknota? Jaki smak ma radość?
Może komuś wydać się to trochę dziwne, taki pytanie o skojarzenie emocji z pogodą czy kolorem. Dla dzieci to też może być wyzwanie, jeśli do tej pory nie miały okazji w ten sposób myśleć o uczuciach. Jednak, gdy się nad tym chwilę zastanowić, ma to wiele sensu, bo dziecięce poznawanie świata opiera się właśnie na „wchłaniania” wiedzy wszystkimi zmysłami.
Synektyka, czyli budowanie wyobraźni
Taki pomysł na myślenie o emocjach trochę „poza schematami” jest bardzo pomocny w zapamiętywaniu i przetwarzaniu informacji. W przypadku dzieci to po prostu twórcza zabawa, a pytanie o to, czym jest (nie „z czym ci się kojarzy, to zupełnie co innego) emocja, jest elementem synektyki.
- Rozwija wyobraźnię i słownictwo (warto zachęcać do podawania wielu przykładów związanych z konkretna emocją lub scenką w książce).
- Uczy myślenia „poza schematami” (im dziwniejsze pytanie, tym lepiej).
- Zwraca uwagę na uczucia i potrzeby innych (bo każdy ma własny sposób patrzenia na świat).
- Zachęca do tworzenia historii (zabawa emocjami i skojarzeniami).
- Pozwala wyrazić własne pragnienia i skojarzenia (one też z biegiem czasu mogą się zmieniać).
- Uczy szanować odmienne zdanie (każdy inaczej może widzieć kształt przyjaźni).
Feluś i dużo emocji
Podoba mi się też pula przerabianych przez Felusia i Gucia emocji, jest ich całkiem sporo. Nie tylko podstawowe, ale też mniej oczywiste np. wdzięczność, o której tak często zapominamy, koncentrując się głównie (rozumiem, z jakich powodów) na złości i smutku.
A przecież to właśnie wdzięczność jest emocją, na której w dużym stopniu oparte jest poczucie szczęścia człowieka i samoocena: Jak nauczyć dziecko dzielić się radością >>
Akceptowanie emocji dziecka
Już na początku autorka podkreśla, jak ważna jest nauka akceptowania emocji i zrozumienie, że te trudne nie są złe. Domyślam się, skąd to określenie, przecież nie lubimy się smucić, gniewać czy bać, nie chcemy też, by nasze dzieci trwały w takim emocjonalnym stanie.
Wzmocnić odporność psychiczną
Niby wiemy, że te trudne emocje również są potrzebne do rozwoju i rozumienia świata. Być może pomocna w emocjonalnych momentach będzie myśl, że dziecko, które nie miało okazji naprawdę przeżyć smutku, lęku, gniewu czy rozczarowania, nie będzie umiało wczuć się w trudną sytuację kolegi czy rodzica.
Maluch, któremu nie dane było przeżyć stresu, złości, żalu itd. (bo dorośli zawsze „załatwiali sprawę”), będzie miał ogromne trudności w budowaniu kontaktów z rówieśnikami, przy wyzwaniach szkolnych, czy potem też w pracy zawodowej.
Feluś i Gucio przeżywają
Na końcu książki znajdziemy też podsumowanie tego, co warto wiedzieć o emocjach, a konkretnie o rozumieniu ich i radzeniu sobie w najróżniejszych okolicznościach. To podpowiedź dla dzieci, ale wiem, że bez pomocy dorosłych, maluchy przeczytają i zapomną. Tu tak naprawdę jest zadanie do wykonania dla rodziców, bo zachęcenie do mówienia o tym, jak się czujemy, to prawdziwe wyzwanie.
Feluś i Gucio poznają emocje
Autorka Katarzyna Kozłowska
Ilustracje Marianna Schoett
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Książka dla dzieci w wieku 2-5 lat.
Kartonowe strony.
Liczba stron: 40.
Feluś i Gucio idą do przedszkola
Autorka Katarzyna Kozłowska
Ilustracje Marianna Schoett
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Książka dla dzieci w wieku 2-5 lat.
Kartonowe strony.
Liczba stron: 40.
Feluś i Gucio wiedzą, jak się zachować
Autorka Katarzyna Kozłowska
Ilustracje Marianna Schoett
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
Książka dla dzieci w wieku 2-5 lat.
Kartonowe strony.
Liczba stron: 40.
Przewodnik po emocjach
Być może rozmawianie o emocjach jest dla wielu dorosłych trudne, bo tak do końca nie wiadomo, na co zwracać uwagę i na czym się skupić, żeby dziecka też nie „przeładować” tymi pogadankami i ćwiczeniami. Między innymi dlatego nagrałam serię rozmów, której można posłuchać w podkaście Tato na Wyspach, cykl: „Przewodnik po emocjach”.
