Mia, kot Pesto i ucieczka w nieznane RECENZJA książki dla dzieci

Książki są często kołem ratunkowym w różnych życiowych sytuacjach. Pomagają zrozumieć trudne sprawy i poradzić sobie z wyzwaniami.

Dzisiaj opowiem wam o książce Małgorzaty Prządki, która też jest takim plasterkiem na rany. Mia, kot Pesto i ucieczka w nieznane to historia dziewczynki, która uciekając przed chorobą i szpitalem, trafia w sam środek niezwykłej przygody.

Obserwuj Aktywne Czytanie na YouTube, nie przegapisz żadnej opowieści filmowej.

Mia i jej szarobury świat

Mia ma dziewięć lat, a jej codzienność toczy się w czterech ścianach szpitalnej sali. Nie wiemy, na co choruje, ale patrząc na zatroskane miny mamy i taty, możemy się domyślać, że sytuacja jest poważna.

Mia dzielnie znosi wszelkie zabiegi, choć igły budzą w niej niepohamowany lęk. Widząc to, jej kot Pesto obmyśla misterny plan. Postanawia zakraść się do szpitala i wyrwać przyjaciółkę z jego szponów. Proponuje jej wielką ucieczkę w nieznane, a zmęczona trudną rzeczywistością Mia w końcu daje się namówić.

Mimo październikowego chłodu wymyka się przez okno, biegnie na brzeg pobliskiego stawu i… wbrew zdrowemu rozsądkowi wskakuje wraz z kotkiem w sam środek niezwykłego wiru.

Kup teraz

Szmaragdowe Królestwo w niebezpieczeństwie

mia-kot-pesto-i-ucieczka-w-nieznane-recenzja-ksiazki-dla-dzieci

Wir przenosi przyjaciół do Szmaragdowego Królestwa. To naprawdę fantastyczne miejsce! Wszystko jest tam kolorowe i smakuje jak cukierki. Albo żelki. Albo czekoladki.

Nawet piasek na plaży ma smak drażetek babci!

Mia i Pesto postanawiają złożyć wizytę królowej Lukrecji, jednak w drodze do jej słodkiego zamku odkrywają, że nie wszystko w tej szmaragdowej krainie jest tak kolorowe, jak być powinno.

Część domków jest zburzona, drzewa są połamane, a mieszkańcy wyraźnie czegoś się boją. Na audiencji u królowej przybysze dowiadują się, że sprawcą całego spustoszenia jest przeraźliwy potwór Kolczur, któremu nikt nie potrafi stawić czoła.

A skoro nie zdobył się na to żaden obywatel Szmaragdowego Królestwa, musi to zrobić ktoś z Królestwa Ludzkiego. Wiedziony współczuciem Pesto zgłasza siebie i Mię na ochotników. I choć dziewczynka ma pewne obawy, dzielnie zgadza się poskromić Kolczura.

Wyprawa na Kolczura

Rozpoczyna się kolejna podróż bohaterów. Najpierw do tajemniczego badacza stworów Miłka mieszkającego w Zagadkowej Kniei. Mają się od niego dowiedzieć, czy Kolczur ma jakieś słabe punkty.

Po drodze czeka ich wprawdzie starcie z przebiegłymi i pazernymi strażnikami Kniei – krabonogami – ale w końcu trafiają do chaty Miłka. Tam dowiadują się tego i owego o naturze Kolczura (choćby tego, że potwór swoją siłę czerpie z lęków innych stworzeń), a następnie wyruszają do warsztatu Bolebora, który ma im wykuć zbroje i tarcze niezbędne do walki z paskudnym stworem.

Jak myślicie, czy wyprawa Mii i Pesta zakończy się sukcesem? Czy uda im się pokonać Kolczura i uratować Szmaragdowe Królestwo?

Ciii, ja nie zdradzę już ani słowa! Nie zamierzam odbierać wam przyjemności z lektury. Zwłaszcza że zakończenie również jest nadzwyczajne. Takie… zwyczajnie nadzwyczajne. Bo przecież domyślacie się, że Mia musiała jakoś pogodzić życie w Ludzkim i Szmaragdowym Królestwie.

Na pomoc w walce z lękami

Mia, kot Pesto i ucieczka w nieznane bez wątpienia opowiada o trudnych sprawach. Zdecydowanie tych najtrudniejszych: o chorobie, bólu, niepewności, strachu.

Żeby trochę osłodzić te tematy, udajemy się do słodkiej krainy pełnej fantastycznych żyjątek i niezwykłych zdarzeń. Ale nawet tam wkradają się lęki i niebezpieczeństwo.

Dzięki tej wyprawie w 9-letniej Mii zachodzi wielka przemiana. Dziewczynka odnajduje w sobie siłę do stawiania czoła przeciwnościom losu.

I dlatego uważam, że ta historia może dać siłę również innym dzieciom, które mierzą się ze swoimi lękami. Pomoże im wzmocnić wewnętrzną odwagę, która przegoni wszelkie potwory.

Bez względu na to, czy są to wstrętne igły, czy cokolwiek innego, co trapi, smuci i nie pozwala spokojnie zasnąć.

To co, czytamy?