Są takie historie, które towarzyszą nam przez całe życie. Przepiękne baśnie, długie, mądre opowieści, do których wracamy mimo upływu lat. Tygrys autorstwa wspaniałego Cezarego Harasimowicza może być dla współczesnych dzieci właśnie taką lekturą. Książką, która nigdy się nie zestarzeje i która zostanie z nimi na zawsze.
Wydawnictwo Agora już kilka razy udowodniło, że świat emocji zwierząt jest im bliski. Aktywne Czytanie z radością patronuje kolejnemu tytułowi z tej serii. A o wcześniejszych możecie przeczytać w recenzjach.
Ludzkie oblicze tygrysa
Głównym bohaterem opowieści Tygrys jest… TYGRYS, a jakże! Poznajemy świat widziany jego oczami.
Wyobraźcie sobie, jak to jest urodzić się w niewoli. Musieć słuchać ludzi, którzy najczęściej nie są zbyt mili, nie rozumieją naszych emocji, zmuszają do rzeczy, których nie mamy ochoty robić. Tak właśnie wygląda życie Tigra – życie w cyrku i w klatce.
Ile można zobaczyć zza krat i ze sceny w cyrkowym namiocie? Wydaje się, że niewiele, a jednak – co zaskakujące – Tigre widzi bardzo dużo.
Podczas występu widzi głębokie spojrzenie małej dziewczynki, która jest zafascynowana tygrysem, a jednocześnie okropnie żal jej, że zwierzę jest tak traktowane przez tresera.
Widzi też emocje swojego właściciela: jego zawiedzioną miłość, zamiłowanie do butelki… Właściciel jest człowiekiem, a ludzie z punktu widzenia Tigra to okrutne istoty. Rozedrgane, czasem nielogiczne, emocjonalne i niedobre.
Takie ludzkie
Właściwie Tigre bardzo słabo rozumie ludzi, ale paradoksalnie z jego historii można się o nas samych wiele dowiedzieć.
Szczególnie zapadł mi w pamięć fragment z pierwszej części, w którym Tigre wyobraża sobie, że to on jest treserem, a człowiek – konkretnie treser właśnie – musi wykonywać sztuczki.
Człowiek mówi, jak się czuje, kiedy ktoś smaga go batem i zmusza do przeskakiwania przez obręcz. Mówi że się boi i że nie rozumie tego, co się dzieje.
Zapewne to właśnie chciałoby ludziom przekazać każde zwierzę przebywające w niewoli. Tyle że ludzie raczej by nie zrozumieli. Gdybyśmy jednak chcieli spróbować i przyjrzeć się mowie ciała zwierząt, mogłoby się to udać.
Tigre ostatecznie buntuje się. Ta próba zawalczenia o swoją wolność niestety nie przynosi mu nic dobrego, bo właściciel cyrku postanawia sprzedać starego, buntującej się tygrysa. Jakie będą losy Tigra? Jak myślicie, gdzie lądują „niepotrzebne” zwierzęta cyrkowe?
Niewola na własne życzenie?
W tej książce wiele jest momentów, w których warto się zatrzymać i porozmawiać z dziećmi o przemyśleniach Tigra. Choćby właśnie o tym, czy warto się buntować w pojedynkę. Czy to ma sens? Czy może lepiej poszukać kogoś jeszcze, żeby nasz głos został bardziej usłyszany?
Tygrys zastanawia się również nad niewolą – i to w bardzo specyficzny sposób.
Od przyjaciółki dowiedział się, czym jest wolność. Zna ją oczywiście jedynie z opowiadań, ale to i tak bardzo piękne wyobrażenie.
Tigre za to wie bardzo dużo klatkach. Klatki z kratami zna doskonale. Ale w swoim długim życiu obserwował też inne rodzaje klatek. Wie, że ludzie także mogą żyć w klatkach, które sami sobie stworzyli. Nie potrafią wystawić nosa pozna nie. Są uwięzieni z własnymi emocjami, np. złością, zazdrością czy zawiścią.
Oda do wolności
Ta historia trochę kończy się i od nowa zaczyna w samym środku książki. Nie chcę jednak zdradzać, co wydarzyło się po tym, jak Tigre został załadowany do ciężarówki razem z dziewięcioma innymi tygrysami spisanymi na straty.
Jeśli chcecie wiedzieć, jak potoczy się ich historia, zachęcam, żeby sprawdzić to razem z dziećmi.
Pierwsza część jest dosyć smutna, momentami melancholijna, ale też dosadna, bo nie ma tu lukru. Los zwierząt w cyrku przypieczętowują ludzie. To jest nasza ludzka decyzja, której zwierzęta muszą się podporządkować.
Druga część jest zupełnie inna. Jakby bardziej ulotna, lżejsza, dająca więcej nadziei. Pojawiają się ludzie, którym jednak zależy na losie zwierząt.
Razem z Tigrem zastanawiam się jednak nad tym, kto tak naprawdę jest zdziczałą bestią i co to znaczy stworzyć komuś ludzkie warunki.
Książka najbardziej trafi do dzieci w wieku powyżej 8 lat. Zwłaszcza jeśli przeczytają ją z dorosłym, który wyjaśni co nieco i wesprze w trudniejszych fragmentach.
Ostatecznie to też opowieść o nadziei, która jest nawet tam, gdzie już prawie całkiem zgasła. I o wolności, którą można przegapić, nawet nie będąc uwięzionym w klatce. Przegapić albo zwyczajnie nie docenić.
Tygrys
Autor Cezary Harasimowicz
Ilustracje Marta Kurczewska
Agora dla dzieci
Wiek czytelników: 8+
Zdjęcia bez filtrów.
Swoją opinię o książce mogłam wyrazić dzięki współpracy komercyjnej z wydawnictwem i przemyślanej decyzji, że chcę się nią z Wami podzielić.
Dołącz do grupy Aktywne Czytanie – książki dla dzieci i młodzieży na FB
