Co zrobi Frania? Zaufanie RECENZJA okiem pedagoga

Czy to będzie dobry książkowy dzień? Na pewno tak, ponieważ mam dziś kolejną część przygód Frani. Zaufanie – to temat, który Basia Supeł jak zawsze zabawnie, ale też mądrze przybliża dzieciom.

Nie jest to pierwsza książka z serii o Frani. Wszystkie pod patronatem Aktywnego Czytania wydane przez wydawnictwo Świetlik. Ilustracje do nich tworzy Agata Dobkowska.

co-zrobi-frania-oczekiwanie-na-swieta-slowen-mlode-recenzja-ksiazki-dla-dzieci-1

Dla tych, którzy nie mieli jeszcze przyjemności poznać Frani, powiem krótko: to pięcioletnia dziewczynka, ma starszego brata Ryśka, młodszą siostrę Anielę oraz mamę i tatę.

Frania przeżywa mnóstwo przygód, ma wiele pomysłów i rozkminia sporo dylematów. Co ciekawe, patrzy na nie z różnych perspektyw, dlatego w każdej książce znajdują się trzy opowiadania.

Frania uczy o zaufaniu

W każdym rozdziale jest też przystanek i żółta ramka z czterema pytaniami o to, co by zrobiła Frania w konkretnej sytuacji.

Rozmawiałam kiedyś z autorką, jak tworzy te cztery sytuacje. Powiedziała, że są to kwestie, które mogą wydawać się oczywiste, ale mają za zadanie skłonić dzieci do myślenia i dyskusji z rodzicami.

Są też ewidentnie kiepskie pomysły, które tym bardziej zachęcają do rozmowy.

Czy Frania podjęła właściwą decyzję? Czy ja postąpiłabym tak samo? Dlaczego to może być dobry lub zły pomysł?

Dzisiaj zacznę od końca, czyli PORAD FRANI. Nie pomijajcie tego rozdziału, bo to właśnie one pokazują konkretne przykłady i wyjaśniają, czym jest zaufanie. Do tego prostym dziecięcym językiem.

Tu Frania zachęca dzieci do samodzielnego wymyślania przykładów i przypominania sobie różnych sytuacji związanych z zaufaniem.

Komu można zaufać?

Na co dzień często nie zdajemy sobie sprawy, komu ufamy. Na przykład kierowcy autobusu – ufamy, że zawiezie nas bezpiecznie do celu. Nie zastanawiamy się nad tym, ale to prawda.

Ale komu nie powinniśmy ufać? Książka wyraźnie definiuje, co oznacza zaufanie, kiedy warto zaufać i czy wszystkie sekrety powinny być zachowane tylko dla siebie. Może zdarzają się takie tajemnice, które warto powiedzieć dorosłym?

Osobiście uważam, że Porady Frani to świetny materiał na zajęcia z przedszkolakami.

W jednym z rozdziałów Frania staje przed dylematem, czy można pożyczyć coś bez pytania? Czy to kradzież? Czy można usprawiedliwić swoje działania niemiłą postawą koleżanki?

I co z umową społeczną, zasadami przedszkolnymi, które są ważne w relacjach rówieśniczych?

Czy każdy zasługuje na zaufanie?

W kolejnym rozdziale Frania mierzy się z nadwyrężonym przez młodszą siostrę zaufaniem. Tylko, czy można zaufać takiemu szkrabowi, który nie rozumie jeszcze samego pojęcia? Czy to ważne, w kim pokładamy nasze zaufanie i kto jest gotowy je przyjąć?

Ostatni rozdział dotyczy wielkiego sekretu i żartu Matyldy, kuzynki Frani.

Frania czuje, że coś jest nie tak z ich wspólnym sekretem i musi podjąć decyzję, czy powiedzieć o tym tacie. Naprawdę czasem trudno zdecydować, które sekrety są tylko dla nas, a które nie. Zwłaszcza, jak się ma tylko pięć lat.

Zaufanie okiem pedagoga

Rozmowy z dziećmi na temat zaufania odgrywają kluczową rolę w ich rozwoju emocjonalnym oraz w budowaniu zdrowych relacji międzyludzkich.

Przez otwarte i uczciwe dyskusje rodzice mogą pomóc dzieciom zrozumieć znaczenie zaufania, jak również nauczyć, kiedy i komu warto zaufać.

Regularne rozmowy na ten temat umożliwiają również dzieciom wyrażanie swoich obaw i wątpliwości oraz budowanie umiejętności rozpoznawania sytuacji, w których mogą czuć się bezpieczniej.

Książki na temat zaufania pozwalają dzieciom zrozumieć, że zaufanie to proces, który wymaga czasu i budowania relacji.

Dzięki tym rozmowom dzieci uczą się także rozróżniać między odpowiednimi a nieodpowiednimi sytuacjami do zaufania oraz jak reagować, gdy poczują się narażone na złamanie zaufania.

To co, czytamy?