Wędrówka KROPELKI Recenzja książki dla dzieci

Wędrówka kropelki to książka edukująca, bo opowiada o różnych stanach skupienia wody i aktywizująca, bo zachęca dzieci do „gry wyobraźni”.

Poznajemy obieg wody w przyrodzie.

Dodałabym taż, że to bajkowa opowieść i w sumie od tego warto zacząć. Paulina Płatkowska opisuje życie jednej małej kropelki.

Gdy się na kroplę patrzy z boku, zapewne nie jest to jakieś wielkie wow! Jednak gdy zastanowimy się nad tym, co dzieje się z każdą kroplą wody na świecie, powstaje niesamowita historia. I to więcej niż jedna.

wedrowka kropelki recenzja ksiazki dla dzieci-2

My skupimy się na tej jednej, która zaczyna się cudownym porankiem na łące. Kropelka rosy odpoczywa na liściu i zachwyca się światem dookoła.

Aktywizujące książki dla dzieci

Na każdej stronie dzieci znajdą zachętę do tego, by wyobrazić sobie różne rzeczy związane z przyrodą i przeżyciami kropelki.

Na przykład właśnie ten poranek. Nie ma lepszego sposobu na pobudkę (dla zdrowia psychicznego) niż chwila wsłuchania się w świat.

Idealnie byłoby słyszeć odgłosy natury.

Powiem wam, że mieszkam w mieście, ale bardzo blisko parku i mam to szczęście, że codziennie budzi mnie śpiew ptaków.

Codziennie też odczuwam ogromną wdzięczność, że właśnie tak mogę się budzić. Nie da się tego przecenić, zareklamować, opowiedzieć o tym, jak kojące to jest dla mózgu i jak dobrze robi „na resztę dnia. 🙂

Dlatego cieszę się, że w tej książce jest tyle przystanków zachęcających dzieci do zatrzymania się i obserwowania przyrody. Chłonięcia – mówiąc dokładniej – wszystkimi zmysłami.

Kropelka po jakimś czasie zauważa, że coś dziwnego się z nią dzieje pod wpływem promieni gorącego słońca.

Zamienia się w parę, choć pamiętając, że to książka dla najmłodszych, autorka bawi się z nami twierdzeniem, że kropelka zamienia się w duszka.

Takie plastyczne porównanie jest dla mnie jasne, choć uważam, że zupełnie niepotrzebnie kropelka zastanawia się (przy tej zamianie), czy umiera. Dla maluchów porównanie do duszka w zupełności by wystarczyło.

Bycie parą jest równie świetne, jak bycie rosą. Kropelka spotyka swoje koleżanki, a po jakimś czasie wraca na ziemię jako deszcz.

Już nie jest delikatną kropelką, a zimną, smaganą wiatrem kroplą, którą ziemia i spragnione wody stworzenia, witają z radością.

Wędrówka w dół i w górę

Ta wędrówka oczywiście się nie kończy na kałuży, stawie czy morzu.

Kropelka teraz odpoczywa w ziemi. Wsiąkła i nawilża glebę, co też jest radością dla roślin i zwierząt.

Woda z ziemi paruje i kropelka dalej wędruje po tej przyjemnej chwili odpoczynku.

Tym razem znowu jest parą, ale nie ma nudy, bo zobaczcie! Tęcza!

Prawda jest taka, że nie ma na Ziemi żywego stworzenia, które nie potrzebuje wody, dlatego powinniśmy wszyscy znać i szanować wędrówkę każdej kropli.

W tym rozumieniu bardzo pomogą czytelnikom pomysły na aktywizujące rozpracowanie zdobywanej wiedzy.

Czasem jest to przygotowanie obrazka miasta widzianego z góry, bo kropelka przecież często ma okazję tak zerkać na świat. Innym razem to zadania dla wyobraźni np. wyobrażanie sobie z zamkniętymi oczami, że jesteśmy kroplą wody na listku.

Każda z tych aktywności wspiera rozumienie naukowego przekazu, który muszę przyznać, jest tu bardzo subtelnie wprowadzony. To bardziej wciągająca bajka niż typowo edukacyjna książka.

Podobnie zresztą jak poprzednia część pt. Dwie takie same śnieżynki, które jak się domyślacie, przeprowadzają nas przez zimowe klimaty. Dlatego znajdziecie je także w zestawieniu: Zimowe i bożonarodzeniowe książki dla dzieci >>