Kiedy bociany wróciły do domu RECENZJA książki dla dzieci

Bociany to dla Polski wyjątkowe ptaki, bo wiele z nich przylatuje do nas na wiosnę. Kiedy bociany wróciły do domu to książka wydawnictwa Świetlik dla wszystkich miłośników tych pięknych ptaków.

Historia nie jest od początku do końca bajką, bo choć bohaterka jest wymyślona, wszystko zostało zainspirowane prawdziwą sytuacją (opisaną na końcu książki).

kiedy bociany wrocily do domu recenzja ksiazki dla dzieci

Wiecie, dlaczego bociany przestały latać nad domem (a nawet krajem) Beanie? W książce jest odpowiedź na to pytanie.

Zatrzymam się na jednej refleksji, która przyszła do mnie po przeczytaniu.

To, co robimy dzisiaj, wszystkie nasze decyzje, będą miały znaczenie dla przyszłych pokoleń.

Niby nic odkrywczego, jednak właśnie ta historia pokazuje wyraźnie, jak to wygląda w praktyce. Mnie takie rzeczy skłaniaja do refleksji, dlatego Aktywne Czytanie patronuje serii Blisko natury.

Subskrybuj Aktywne Czytanie, nie przegapisz żadnej recenzji.

Co zaskakujące, nie w Polsce rozgrywa się akcja tej niezwykłej opowieści, ale Polska jak najbardziej wesprze marzenie małej dziewczynki.

Bociany nie wracają

Kilkuletnia Beanie mieszka w Anglii i kocha ptaki. Uwielbia je obserwować i leży jej na sercu los tych stworzeń. Pewnego dnia widzi bociana na kartce, którą dostał jej niedawno narodzony brat.

Nigdy wcześniej nie miała okazji widzieć bociana. Co to za ptak?

Mama opowiada dziewczynce, że kiedyś wierzono, iż bociany przynoszą dzieci. Od tego dnia Beanie marzy, by w Anglii też można było spotkać te majestatyczne ptaki.

Po rozmowie z Andym pracującym w rezerwie, Beanie dowiaduje się, dlaczego bocianów już tu nie ma.

Z dawnych jadłospisów wynika, że często lądowały jako potrawa na stołach, co oznacza, że na nie polowano. Aż w końcu ich w Anglii zabrakło. Widzicie „drobiazgi” z przeszłości, mające wpływ na teraźniejszość?

Dużo dowiadujemy się o boćkach dzięki dociekliwemu dziecku, a wiedza ta jest oczywiście podana w przystępny sposób.

Zresztą na końcu książki znajdują się też typowo edukacyjne informacje ze zdjęciami prawdziwych bocianów.

Jedno marzenie i dużo działania

Marzeniem Beanie stało się sprowadzenie bocianów do Anglii. Wkłada więc dużo pracy w poszukiwania informacji o ptakach, a potem wpada na pomysł stworzenia dla nich rezerwatu.

We wszystkim z radością pomaga Andy, a w akcję włączają się mieszkańcy wioski. To pięknie pokazana inicjatywa jednej osoby, którą zarazili się bliscy i znajomi.

Przykład na to, że mały człowiek może zrobić coś wspaniałego. Wymaga to oczywiście dużo pracy i energii, jednak jeśli się w coś wierzy, warto po prostu zacząć działać.

Takie przedsięwzięcie kosztuje. Trzeba było więc najpierw zebrać fundusze, przygotować miejsce, potem sprawdzić bociany z Polski.

Bociany powoli wracają

Na początku ptaki nie są ufne w stosunku do nowych osób i otoczenia. Jednak Beanie bardzo się o nie troszczy, w końcu zaczynają jej okazywać zaufanie.

Kolejnym marzeniem Beanie związanym z bocianami jest to, by zaczęły się rozmnażać. Dziewczynka z zapartym tchem obserwuje przelatujące nad rezerwatem dzikie bociany. Tak pragnie, by się właśnie tu zatrzymały i rozgościły.

Ćwiczymy cierpliwość z boćkami

To ten fragment opowieści, kiedy na działania natury trzeba trochę poczekać. Nie na wszystko mamy wpływ, nie każde marzenie też się da spełnić.

Jednak Beanie ma wiele szczęścia, bo pewnego dnia okazuje się, że w gnieździe jest mały bociek. Udało się!

Z każdym miesiącem, a potem rokiem rezerwat rozrasta się i faktycznie staje się domem również dla dzikich bocianów, które wybierają to bezpieczne, przyjazne miejsce na swoje siedlisko.

Lubię takie proste książki zainspirowane prawdziwymi działaniami. Podoba mi się pokazanie, że marzenie to coś, co rzadko po prostu samo się spełnia.

Jeśli nam na czymś zależy, trzeba zakasać rękawy i zacząć pracować, by była szansa, żeby się spełniło.

Beanie miała chwile zwątpienia, niecierpliwości i oczywiście ogromnej radości. Udało się doprowadzić sprawy do końca także dzięki mądrym, wspierającym dorosłym, których dziewczynka po prostu ma w swoim życiu.

Dlatego, jeśli dzieci przychodzą do nas z pomysłami, projektami, marzeniami, nie zaczynajmy zdania od: Nie da się tego zrobić, bo…