Jestem Wandzia. Ząb w kompocie i wielkie zmiany

Wandzia Wilk to rezolutna sześciolatka, której właśnie wypadł ząb. Autorką książki jest Barbara Kwinta, ilustracje przygotował Tomek Kozłowski.

„Jestem Wandzia. Ząb w kompocie i wielkie zmiany” to patronat Aktywne Czytanie dla wieku 4-8 lat.

Dziewczynka ma trzech braci: Kubę, Mikołaja i Filipa. Cudowną mamę, zapracowanego i równie wspaniałego tatę oraz Kotleta, czyli chomika.

jestem-wandzia-zab-w-kompocie-i-wielkie-zmiany-recenzja-ksiazki-dla-dzieci

Dołączamy do rodzinki w momencie, gdy rodzice przekazują fantastyczną wiadomość. To znaczy, dla dorosłych może to brzmieć jak fantastyczna wiadomość, ale dzieci, zwłaszcza najmłodszej Wandzi, niekoniecznie.

Chodzi o przeprowadzkę, a Wandzia tak uwielbia obecne mieszkanie rodziny Wilków i swoją grupę w przedszkolu. Dlatego kompletnie nie ma ochoty się wyprowadzać.

Obserwuj Aktywne Czytanie na YouTube, nie przegapisz żadnej opowieści filmowej.

Przeprowadzka jest zupełnie wyjątkową sprawą. Okazuje się, że stara posiadłość rodziny Wilków teraz przechodzi na własność taty.

Tata nie był tam od wielu, wielu lat, a gdy dojeżdżają na miejsce, Wandzi wydaje się, że to bardziej chata czarownicy niż piękny, nowy dom.

Wandzia się nie zgadza

W tej historii pojawia się wiele tematów związanych ze zmianami.

Przeprowadzka to ogromne wyzwanie i podoba mi się, jak autorka pokazuje, że dziecko niekoniecznie musi być zadowolone. Dla dorosłych taka zmiana jest oczywiście „na lepsze”. Przede wszystkim dlatego, że jest więcej miejsca i jest wygodniej. Dziecko pewnie kiedyś też to zrozumie.

Jednak z punktu widzenia sześciolatki, a oczami naszej bohaterki oglądamy świat, nie jest to uroczy, wspaniały domek.

Chcę podkreślić, że Wandzia ma świetnych rodziców, którzy absolutnie nie wymagają, by się cieszyła na siłę. Rozumieją, że szary, zaniedbany, stary dom, nie musi wzbudzać zachwytów.

Wandzia powoli przyzwyczaja się do nowego miejsca, własnego pokoju. Robi dekoracje, złości się, nawet zamierza uciec na znak protestu. Oczywiście wszystko kończy się dobrze, bo gdy dziecko ma obok wspierających rodziców. Łatwiej znieść nawet tak wielkie zmiany.

Jest jeszcze nowa placówka. Wandzia idzie do zerówki, w której są zupełnie nowe dzieci i zupełnie nowa pani. Ma sporo szczęścia, bo pani okazuje się bardzo miłą osobą.

Pewnego dnia na zajęciach pojawia się Frędzel, czyli pies, który odwiedza dzieci od czasu do czasu. W starym przedszkolu takiego nie było! To sprawia, że Wandzia zaczyna lubić chodzenie do nowej zerówki.

Dziewczynka odkrywa, że choć na początku bywa trudno, bo wszystko jest obce, to jednak w końcu wszystkie te zmiany przestają być takie nowe. Stają się po prostu codziennością.

Komu przyda się ta książka?

Myślę, że ta książka bardzo przyda się dzieciom, które stoją właśnie przed takimi zmianami.

Przyda się też wszystkim wycofanym, może odrobinę zalęknionym.

Tym, które nie wchodzą do nowego środowiska z ogromnym hukiem, ale wolą najpierw obserwować, zobaczyć co się wydarzy. Mimo całej swojej rezolutności, Wandzia jest właśnie taka i to jest bardzo naturalne zachowanie.

Wielkie brawa dla autorki również za to, że Wandzia jest empatyczną dziewczynką. Kiedy w jej (już nie takiej nowej) zerówce pojawia się kolejne dziecko, dla którego ten moment jest trudny, ona wie, co robić. Bo wie, jak się nowy chłopczyk czuje.

A co do chaty czarownicy? Okazuje się, że po sprzątaniu, małych remontach i po prostu udekorowaniu po swojemu, jest to najwspanialsze miejsce na świecie.

I nie warto oceniać domu ani sąsiadów czy nieznanego… „po okładce”. 🙂

Wandzia okiem pedagoga

Lekko napisana, zabawna książka może wywołać szeroki wachlarz emocji u czytelników.

Po pierwsze empatię i zrozumienie dla bohaterki, która przeżywa wiele zmian i trudności, z którymi dzieci mogą się utożsamić. Jej uczucie niechęci do przeprowadzki, niepewności w nowej szkole czy lęk przed zmianami są powszechne i zrozumiałe. To może pomóc czytelnikom w radzeniu sobie z podobnymi sytuacjami w ich własnym życiu.

Dodatkowo, książka może budzić radość i optymizm, pokazując, że nawet najtrudniejsze zmiany mogą prowadzić do pozytywnych przeżyć. Wandzia, mimo wszystkich przeciwności, uczy się przystosowywać do nowych sytuacji i w końcu odnajduje się w swoim nowym otoczeniu. Ta historia może zainspirować do radzenia sobie z własnymi problemami i pokazać, że z determinacją i wsparciem bliskich można przezwyciężyć trudności.

Książka może też wzbudzić refleksję nad tematem zmian, adaptacji i akceptacji. Pokazuje, że zmiany są częścią życia i mogą prowadzić do nowych, pozytywnych doświadczeń, jeśli podejdziemy do nich z otwartym umysłem.

Oprócz emocjonalnej warstwy i ważnego tematu, jest ciepłą, zabawną i inspirującą historią. Nie mogę się doczekać kolejnych przygód Wandzi.

To co, czytamy?