Rany, jaka to jest wspaniała książka! „Obfitość” napisana totalnie brawurowo przez Joannę Jagiełło, z ilustracjami Agaty Dobkowskiej.

Pewnie kojarzycie te ilustracje z serii o Frani, prawda?

Obie dziewczyny mieszkają w wydawnictwie Świetlik, a w tej historii poznajemy Kornelię i jej zamiłowanie do zabawek.

Do wielu zabawek, gadżetów, po prostu rzeczy, którymi na co dzień się otacza. Obfitość tych rzeczy jest dla niej codziennością.

Uwielbia swoje maskotki, domek dla lalek, kredki, cały pokój wypełniony po brzegi… wszystkim. Obfitość pełną gębą.

Czasem mama podrzuca córce pomysł, żeby oddać trochę z tych rzeczy dla dzieci, które tylu zabawek nie mają.

Ale to dla Kornelii pomysł jak z najczarniejszego koszmaru.
Czym się wtedy będę bawić?

Wakacje u dziadka

Kornelia ma spędzić wakacje u dziadka w jego maleńkim domku. Jest tak mały, że można tam zabrać tylko jedną maskotkę.

Czy spełnia się właśnie najgorszy sen Kornelii? Tak! Przecież w pustym pokoju nie ma co robić, jest jak w celi.

Dawno się tak nie uśmiałam przy tych dramatach „małej cesarzowej” i zdecydowanie nie dlatego, że bagatelizuję dziecięce problemy.

Po prostu ta rymowanka jest przezabawna. Trafnie punktuje przywiązanie dzieci do „obfitości” i cudownie pokazuje, jak można „wyjść z takiego uzależnienia”.

Ilustracje oczywiście robią tu także klimat. I to jak!

Kornelia nie widzi dla siebie świetlanej przyszłości na tej pustyni, prosi dziadka, by zadzwonił po mamę, bo chce wracać do domu.

Dziadek obiecuje to zrobić, ale najpierw zaprasza wnuczkę na spacer po plaży.

A tam okazuje się, że nie ma nawet chwili nudy. Obfitość muszelek, kamyków, patyków, no skarbów wszelkich do zabawy.

Obfitość przyrody i wyobraźni

To bardzo mądry dziadek, który wie, że dziecku wystarczy odrobina… wszystkiego, a zabawa zacznie się na całego.

Nie trzeba telewizora, telefonu, żeby wspaniale spędzać czas.

Potem jest rysowanie patykiem na piasku (oczywiście, że z dramatami).

Jeszcze oglądanie prawdziwych gwiazd ciemną nocą i budowanie szałasu. Do tego obserwacja ptaków, robienie lalki z gałganków i włóczki.

Kornelia w wirze zabawy zapomina o tym, że chciała wracać do domu, gdy w drzwiach pojawia się mama.

Jasne, że dziewczynka zmieniła zdanie, bo zrozumiała, że obfitość to nie tylko rzeczy. To też przyroda, wyobraźnia i czas.

Byłoby świetnie, gdyby na (jak mamie) udało się go wygospodarować nieco więcej do pobycia razem. Nie tylko w wakacje.

Mądre książki dla dzieci 3-6 lat

Powiem wam, że znajdziecie w tej opowieści całą masę smaczków językowych, jest też powtarzający się refren, który tak lubią dzieci. Oryginalna, a jednak bardzo uniwersalna historia.

Najbardziej urzekł mnie fragment, w którym dziadek spokojnie wyjaśnia Kornelii, że nie ma dwóch takich samych kamieni, takich samych zachodów słońca.

Tak, ono wstaje każdego dnia i to się powtarza, ale przecież za każdym razem przeżywamy dzień inaczej.

W przyrodzie nie ma nudy, wystarczy odgruzować się spod sterty plastiku, oderwać oczy od ekranu i chcieć poszukać tej obfitości. Jest na wyciągnięcie ręki.

Komu przyda się ta książka?

Jeśli macie dzieci, dla których rzeczy materialne czy właśnie ekrany są istotną życia, przeczytajcie razem „Obfitość”.

Pomoże im zrozumieć, że sprawy mają się trochę inaczej. Dla wielu maluchów jest to niewyobrażalne, bo po prostu nie mają wielu okazji do praktykowania życia bez zabawek.

Wiecie, co mam na myśli? Nie chodzi przecież o to, żeby teraz dzieciom wszystko zabrać, ale pokazać, że można się obejść bez kolejnego jajka niespodzianki czy gazetki z plastikowym „za pięć minut śmieciem”.

Jeśli szukacie książki do poczytania w grupie przedszkolaków, to jest pewniak. Zabawna, z ciekawymi ilustracjami i mądrym przesłaniem. Do tego daje dorosłemu całą paletę możliwości, by wykazać się aktorsko przy czytaniu. 🙂 

Obfitość

Autorka Joanna Jagiełło
Ilustracje Agata Dobkowska
Wydawnictwo Świetlik
Zdjęcia bez filtrów. 

Jaki wiek?