Self-Regulation Świąteczne wyzwania RECENZJA książki

„Self-Regulation Świąteczne wyzwania” autorstwa Agnieszki Stążka-Gawrysiak to swoisty przewodnik po emocjach, które w tym wyjątkowym okresie mogą przytłoczyć zarówno dzieci, jak i dorosłych.

To zresztą cała seria konkretnych poradników dla dzieci i rodziców. Pamietam, jak kilka lat temu pisałam o pierwszej części z serii Self-Regulation.

Święte pełne wyzwań

Święta Bożego Narodzenia to czas radości, rodzinnych spotkań, ale też… wzmożonego stresu.

Już samo powiedzenie tego na głos jest dla mnie cenne, za co dziękuję autorce, znanej z podejścia opartego na metodzie self-reg.

Takie podejście jest mi bliskie, bo daje rodzicom i dzieciom praktyczne wskazówki dotyczące radzenia sobie z wybuchami złości. Także lękami i niepokojem, ale również zarządzania własnym stresem.

Trochę to jednak dziwne, żeby pisać książkę dla dzieci niemal wyłącznie o problemach, prawda? I tu właśnie pełen szacun, bo opowieści o idealnych, magicznych świętach mamy pod dostatkiem. Tu jednak nie ma bajki, są realia, z którymi – jestem pewna – mierzymy się wszyscy.

Tak, pewnie, że jest magicznie i rodzinnie, ale otwarte przyznanie, że bywa w rzeczywistości też trudno, jest w jakiś sposób oczyszczające.

Emocje w centrum uwagi

W jednym z pierwszych rozdziałów poznajemy Jasia, czteroletniego chłopca, który nie może zasnąć w wieczór przed Mikołajkami. Pełen podekscytowania i niepokoju, Jaś staje się impulsywny.

Po otrzymaniu wymarzonego zestawu LEGO traci panowanie nad emocjami, domagając się natychmiastowej uwagi rodziców. Te epizody to świetne przykłady, jak dziecięca ekscytacja może szybko przerodzić się w frustrację, jeśli nie jest odpowiednio wspierana przez dorosłych.

Rodzice Jasia podejmują wysiłek, by znaleźć równowagę między własnymi potrzebami a odpowiedzią na jego emocje. Szczególnie wzruszający jest moment, w którym tata, mimo wyczerpania, decyduje się zbudować z synem wymarzonym zestawem. Jednocześnie uczy malucha, jak ważne jest dbanie o siebie. Robiąc sobie kawę, tłumaczy Jasiowi, dlaczego potrzebuje chwili przerwy.

Samoregulacja jest ważna

W innym rozdziale Jaś zmaga się z zazdrością wobec młodszego brata, który otrzymał, według chłopca, „lepszy prezent”. Brzmi znajomo? 😉

W tej historii autorka wprowadza metaforę „tankowania paliwa”, czyli dbałości o podstawowe potrzeby. To przecież jedzenie i odpoczynek wpływają na zdolność radzenia sobie z trudnymi emocjami.

Scena, w której mama pomaga Jasiowi nazwać uczucia, pokazuje, jak ważna jest empatyczna komunikacja bez oceniania.

Równie poruszająca jest historia Tosi, która boi się wizyty Mikołaja w przedszkolu. Tu do akcji wkracza mama.

Tosia, dziecko z trudnościami sensorycznymi, zmaga się również z presją związaną z ubraniem sztywnych rajstop. Sama byłam taką Tosią, wiem, jakie to dramatyczne.

Dzięki cierpliwości mamy dziewczynka zyskuje poczucie bezpieczeństwa, które pozwala jej przejść przez to wyzwanie.

Ta opowieść zwraca uwagę na to, jak istotne jest dostrzeganie potrzeb dziecka i ich uwzględnianie w rodzicielskich działaniach.

Dorośli też mają swoje granice

Jednym z najmocniejszych punktów książki jest pokazanie, że rodzice także mają ograniczoną zdolność radzenia sobie ze stresem. Rozdział poświęcony mamie Kuby i Lenki, która podczas przygotowań wigilijnych wybucha złością, jest bolesnym, ale szczerym obrazem. Pokazuje, jak łatwo stracić kontrolę w momencie przeciążenia.

Autorka podkreśla, jak ważne jest wybaczanie sobie błędów i pokazywanie dzieciom, że dorośli też je popełniają. I za nie przepraszają.

Szczególnie inspirująca jest scena, w której cała rodzina zasiada do picia herbaty i jedzenia pierniczków po napiętym dniu. To moment budowania bliskości, który przypomina, jak wielką wartość mają wspólne chwile. Odpoczynek w obliczu tego całego przedświątecznego chaosu, może być dla nas samych najlepszym prezentem.

Świąteczne wyzwania i spotkania

Książka dotyka również trudnych aspektów świątecznych spotkań, takich jak presja jedzenia czy przytulania się do krewnych.

Historia Zosi, która nie chce jeść barszczu ani przytulać się do babci, przypomina, jak istotne jest respektowanie dziecięcych granic.

Cieszę się, że mama Zosi w tej sytuacji wykazuje się asertywnością, tłumacząc babci, dlaczego ważne jest, by dziecko czuło się komfortowo.

Równie ważny jest moment, w którym babcia przeprasza Zosię, bo to pokazuje, że dorośli również mogą naprawiać swoje błędy. To subtelne, ale istotne przesłanie o wzajemnym szacunku i empatii. Może do poczytania z dziećmi i seniorami w święta?

Świąteczne wyzwania do okiełznania

Podoba mi się, że książka tak trafnie punktuje napięcia i stresy przedświąteczne. Autorka delikatnie i konkretnie proponuje sposoby na ich łagodzenie.

To poradnik, który łączy teoretyczne podstawy samoregulacji z praktycznymi rozwiązaniami opartymi na codziennych, realistycznych scenach z życia rodzinnego.

Każdy rozdział to opowieść o dzieciach i dorosłych, którzy mierzą się z wyzwaniami codzienności. Przy takich tematach książka jest rewelacyjnych wsparciem, bo to więcej niż poradnik.

Niby wiemy, że święta nie muszą być perfekcyjne, by były wartościowe, tu każdy rozdział właśnie o tym przypomina.

Wystarczą: empatia, cierpliwość i umiejętność śmiania się z trudności, by stworzyć ciepłą atmosferę, która będzie sprzyjać budowaniu głębokich relacji.

To co, czytamy?