Słomka. Kotek, który nauczył się złościć RECENZJA książki

Wraca do nas uroczy Kotek Słomka. Ten sam, który mieszka w wydawnictwie Parasolka. Opowiada dzieciom w rymowanych opowieściach, jak radzić sobie pięknie z różnymi sytuacjami w relacjach z rówieśnikami. Tym razem Słomka. Kotek, który nauczył się złościć.

Jeśli ktoś sądzi, że złość jest całkowicie zbędna i dobrze, że Słomka nie okazuje jej na lewo i prawo, jest w błędzie.

Znasz poprzednie części?

Złość jest bardzo istotną emocją, informuje nas o niekomfortowej sytuacji, rozczarowaniu, poczuciu zagrożenia i innych ważnych kwestiach.

Jeśli nie wyrażamy złości, może to negatywnie wpłynąć na nasz stan psychiczny i relacje z innymi. Nie wspominając o bliskim otoczeniu. Słomka bardzo dokładnie się o tym przekonał.

Tym razem kotek bardzo się cieszył, ponieważ miał go odwiedzić pingwin Tolo, którego marzeniem jest zobaczenie wiosny i bieganie po łące.

Łatwo się domyślić, że w swoim rodzinnym kraju nie ma takich możliwości.

Na kogo mam się złościć?

Gdy Słomka dostał list od pingwina z informacją o przyjeździe, trochę się zestresował, ponieważ akurat w Cebulakowie, wiosce, gdzie mieszka, jest środek zimy.

Całe to napięcie sprawiło, że Słomka zaczął być niemiły, obrażony i krzyczał na swoich przyjaciół.

Ci z kolei zaczęli mu powtarzać, żeby się nie denerwował i raczej nie wyrażał głośno złości. Swoje dobre rady wsparli nawet tekstem: „złość piękności szkodzi”. Wszyscy dobrze wiemy, że ten tekst szkodzi najbardziej i nie piękności, a psychice.

Słomka postanowił więc ukrywać swoje uczucia, ale nadal przygotowywał się na przyjęcie pingwina, angażując do tego całą wioskę.

Nie wszystko szło zgodnie z planem. Zwierzęta budowały, zarządzały, decydowały, ale nikt nie zwracał uwagi na coraz bardziej markotnego kota, któremu wiele rzeczy nie pasowało.

Chciał pokazać swojemu przyjacielowi wiosnę, a reszta wioski przygotowywała zupełnie inny temat. Złości narastała, a Słomka nie pozwalał jej wyjść na zewnątrz.

Nie chcę się złościć

Zauważył natomiast sygnały własnego ciała: bolał go brzuch, brakowało mu energii, czuł się spięty i po prostu nieszczęśliwy.

Na szczęście Pan Kozioł porozmawiał z kotkiem i wyjaśnił mu, skąd bierze się jego złe samopoczucie i dlaczego złość jest ważna.

Nikt nie może nam mówić, że nie powinniśmy się złościć.

Po tej rozmowie Słomka uwierzył, że złość jest ważna i potrzebna, a prawda jest taka, że w życiu nie ma tylko radości. Warto przekazywać dzieciom tę prawdę.

Czy mogę się złościć?

Następnego dnia Słomka postanowił wcielić w życie wszystkie dobre rady i przede wszystkim uwolnić się od złości.

Dzięki temu mali czytelnicy też się dowiadują, jak można to zrobić. Na przykład przez ruch, wyrażanie uczuć, rozluźnienie i oczywiście rozmowę.

Brak wiosny nie oznacza też, że należy się martwić czy obrażać, o czym Tolo doskonale wie. Warto cieszyć się daną chwilą i doceniać to, co mamy. A jemu najbardziej zależało na spotkaniu z przyjacielem, wiosna to tylko dodatek.

Słomka okiem pedagoga

Warto rozmawiać z dziećmi o tym, że złość jest ważna, ponieważ jest to fundamentalna emocja, której doświadczanie jest naturalne i nieuniknione.

Pomóżmy dzieciom zrozumieć znaczenie złości, bo to pozwala na zdrowe wyrażanie i kontrolowanie uczuć. Bez tego zrozumienia, mogą się czuć zagubione i niepewne.

Gdy dzieci nauczą się akceptować i rozumieć swoją złość, są bardziej skłonne do budowania zdrowych relacji z e sobą i otoczeniem. Ponieważ potrafią lepiej wyrażać swoje potrzeby i granice.

Książki o emocjach dostarczają dzieciom narzędzi do radzenia sobie z różnymi sytuacjami w sposób konstruktywny. Przez identyfikację ze Słomką i jego doświadczenia, można lepiej zrozumieć swoje własne uczucia i uczyć się strategii radzenia sobie z nimi.

Ważny jest tu też dla mnie wątek przyjaciół namawiających do tłumienia złości. Przez tę scenę w książce, znajdziemy też przesłanie o akceptacji i empatii, co sprzyja budowaniu umiejętności społecznych i wzmacnianiu więzi międzyludzkich.

To co, czytamy?